Torres del Paine en Perito Moreno

Hier zijn we weer. In een kleine week hebben we weer van alles gezien en meegemaakt. Maandag vertrokken we van Puerto Natales met de bus in de stromende regen naar Nationaal Park Torres del Paine, een park(je) van 242.000 hectare. We hadden weer een keer geluk. Vanaf het moment van aankomst stopte het met regenen en tijdens onze 4-daagse tocht is het droog gebleven. Wel hebben we te maken gehad met erg wisselende temperaturen en vooral af en toe scherpe en koude wind.
In dit enorme natuurpark hebben we ieder dag een tocht gemaakt met als eindbestemming een prachtig uitzichtpunt. De eerste dag waren dat de 3 wereldberoemde Torres waar het park naar is vernoemd. Een stevige trip met een indrukwekkend eindpunt. Overnachten deden we in berghutten. Gezellig met 6 of 8 personen in stapelbedden in een klein kamertje. En maar snurken!! In de berghut konden we ontbijten en wat kregen we voorgeschoteld? Een stevig bord havermout pap! Dat is wat je in deze omstandigheden nodig hebt. Ook het avondmaal was iets soortgelijks. Gezonde kost zonder toeters of bellen en goed om te eten.
De tweede dag hebben we een prachtige wandeling langs een van de meren gemaakt. De 3e dag hebben we er echt flink aan getrokken. Van ´s morgens 8 tot ´s avonds 6 hebben we geklommen, geklauterd en af en toe ook nog even gewoon gelopen en dat kwam wel goed van pas. De beloning bestond uit een uitzichtpint op grote hoogte met een overweldigende bergmassa rondom ons heen met uitzicht over gletsjers, meren, bossen, bergketens. En wij waren hier nagenoeg alleen vooral omdat we vroeg op pad waren gegaan.
Dag 4 hebben we het rustig aan gedaan en een tocht van een uur of 4 naar een mooie gletsjer gemaakt. Alles bij elkaar hebben we hier zo´n 70 kilometer afgelegd. Een bijzonder ervaring om 4 dagen van de buitenwereld te zijn afgesloten en op zo´n unieke plekken te komen en te zijn. Je moet wel van wat uitdaging en avontuur houden en enige flexibiliteit aan de dag leggen!
Donderdagmiddag zijn we met een boot een meer overgestoken en vervolgens weer met een bus over een eenzame weg langs de steppen en tussen de bergen door naar Puerto Natales gereisd. Na een nachtje rust stapten we vrijdagochtend in de bus die ons weer terug naar Argentinie bracht, naar El Calafata. Daar hebben we inmiddels de wereldberoemde Perito Moreno bewonderd. Een bewegende gletsjer van 5 km breed, 60 tot 80 m hoog en 30 km diep. Die ligt ook weer in een enorm groot nationaal park en vanuit El Calafate weer een paar uurtjes bussen. Ook hier weer een indrukwekkend schouwspel. De massa ijs, de omgeving, weer stralend weer, en het enorme geluid van regelmatig afbrokkelende ijsbrokken.
Je kunt er naar blijven kijken en hopen dat er nog een keer zo´n brok ijs naar beneden komt.
Vanavond reizen we verder naar El Chalten en gaan opnieuw een nationaal park in. De mogelijkheden voor contact met de buitenwereld zijn ook hier weer beperkt.
Vandaag proberen we het een beetje rustig aan te doen. El Calafate is een gezellig en druk stadje met veel toeristen maar totaal anders dan de plaatsen in Chili die we hebben bezocht. De soberheid van Chili heeft hier plaats gemaakt voor een wat meer Europese levensstandaard.